زگیل تناسلی که به عنوان condyloma acuminata شناخته می شود یک عفونت مقاربتی است. این عارضه توسط گونه های خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شوند. زگیل ها به صورت توده های کوچک گوشتی بر رو یا اطراف ناحیه تناسلی و یا مقعد ظاهر می شوند. در حالی که این ویروس معمولا بدون درد می باشد، می تواند باعث ناراحتی، خارش و در برخی موارد خونریزی در حین رابطه جنسی شود. زگیل تناسلی یک بیماری واگیردار است و می تواند از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی و یا حتی دهانی منتقل شود. لازم است بدانید که حتی اگر فرد مبتلا، زگیل قابل مشاهده ای نداشته باشد باز هم می تواند ویروس را به شریک جنسی خود منتقل کند.

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یک عفونت شایع است که هم زنان و هم مردان را درگیر می کند. این بیماری بیش از 100 نوع مختلف دارد که اکثر آنها هیچ علامت یا مشکلی برای سلامت افراد ایجاد نمی کنند. این زگیل ها می توانند از نظر اندازه و شکل متفاوت باشند و ممکن است به صورت تک رشد یا به صورت خوشه ای ظاهر شوند. در زنان، زگیل تناسلی می تواند در واژن، دهانه رحم یا داخل واژن ایجاد شود. این عارضه در مردان، معمولاً روی آلت تناسلی یا کیسه بیضه ظاهر می شوند. اگر مشکوک به زگیل تناسلی هستید بهتر است هرچه سریع تر به متخصص بیماری های مقاربتی مراجعه فرمایید.

در نتیجه، زگیل تناسلی یک عفونت شایع جنسی است که توسط گونه‌های خاصی از HPV ایجاد می‌شود. آنها می توانند باعث ناراحتی شوند و بسیار مسری هستند. مراقبت های پزشکی و پیروی از گزینه های درمانی توصیه شده برای درمان زگیل تناسلی و کاهش انتقال آن بسیار مهم است. واکسیناسیون و انجام رابطه جنسی ایمن از اقدامات پیشگیرانه مهم در کاهش خطر ابتلا به این عفونت است که در ادامه به معرفی راه های پیشگیری از این عارضه می پردازیم.

پیشگیری از مبتلا شدن به زگیل تناسلی

پیشگیری در کاهش خطر ابتلا به ویروس زگیل تناسلی یکی از مطمئن ترین راه ها است اما موثرترین راه برای جلوگیری از عفونت HPV واکسیناسیون است. واکسن HPV هم برای پسران و هم برای دختران از سن 11 یا 12 سالگی توصیه می شود، اگرچه می توان آن را در سن 9 سالگی تزریق کرد که متاسفانه در کشور ما آن را خیلی جدی نمیگیرند. علاوه بر واکسیناسیون، انجام رابطه جنسی ایمن با استفاده مداوم و صحیح از کاندوم می تواند به کاهش خطر ابتلا به زگیل تناسلی کمک کند. مهم است به یاد داشته باشید که کاندوم محافظت کاملی در برابر HPV ایجاد نمی کند زیرا ویروس می تواند در مناطقی وجود داشته باشد که توسط کاندوم پوشانده نشده است. در نتیجه پیشگیری کردن بهتر از درمان این بیماری میباشد.

درمان HPV(زگیل تناسلی)

وقتی صحبت از درمان زگیل تناسلی به میان می‌آید، گزینه‌های متعددی برای افراد مبتلا به این بیماری وجود دارد. همانطور که گفته شد زگیل تناسلی یک عفونت شایع مقاربتی است که توسط گونه های خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شود. اگر مشکوک به زگیل تناسلی هستید، بهتر است که به دنبال راه های درمان آن باشید.

یکی از روش های رایج برای درمان زگیل تناسلی کرم ها یا پمادهای موضعی است. این داروها مستقیماً روی ناحیه آسیب دیده اعمال می شوند و با تخریب بافت زگیل عمل می کنند. برخی از نمونه‌های درمان‌های موضعی شامل ایمی‌کویمود، رزین پودوفیلین و تری کلرواستیک اسید (TCA) است. هنگام استفاده از این داروها مهم است که دستورالعمل های ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود را به دقت دنبال کنید.

در مواردی که درمان موضعی ممکن است کافی یا مؤثر نباشد، ممکن است روش هایی مانند کرایوتراپی، کوتر الکتریکی، لیزر درمانی یا برداشتن با روش جراحی توصیه شود. این روش‌ها معمولاً در یک محیط مراقبت‌های بهداشتی و تحت نظارت متخصص انجام می‌شوند.

1.کرایوتراپی

کرایوتراپی شامل انجماد بافت زگیل با نیتروژن مایع است. این منجر به تخریب سلولی و در نهایت از بین رفتن زگیل می شود. این گزینه درمانی اغلب برای زگیل های بزرگتر یا گسترده تر استفاده می شود.

2.الکتروکوتر

الکتروکوتر از گرمای تولید شده توسط جریان الکتریکی برای تخریب بافت زگیل استفاده می کند. معمولاً تحت بی حسی موضعی انجام می شود و ممکن است بسته به اندازه و تعداد زگیل ها به جلسات متعدد نیاز داشته باشد.

3.برداشتن جراحی

در برخی موارد، برداشتن جراحی برای زگیل های بزرگتر یا مقاوم ممکن است ضروری باشد. این روش شامل برش فیزیکی بافت آسیب دیده تحت بیهوشی موضعی یا عمومی است.

4.لیزر درمانی

لیزر درمانی از انرژی نور متمرکز برای تخریب بافت زگیل استفاده می کند. این می تواند به ویژه برای درمان مناطق متعدد یا صعب العبور مفید باشد، اما ممکن است به جلسات متعدد نیاز داشته باشد.

شایان ذکر است که گزینه های درمانی می توانند به حذف زگیل های قابل مشاهده کمک کنند، اما عفونت زمینه ای HPV را از بین نمی برند. ویروس ممکن است حتی پس از برداشتن زگیل همچنان در بدن وجود داشته باشد بنابراین، انجام رابطه جنسی ایمن و اقداماتی برای کاهش خطر انتقال HPV به دیگران یا تجربه شیوع مکرر، بسیار مهم است. مثل همیشه، ضروری است با یک متخصص بیماری های جنسی مشورت کنید که می تواند وضعیت فردی شما را ارزیابی کند و گزینه های درمانی مناسب متناسب با نیازهای شما را توصیه کند. همچنین میتوانید با مطب دکتر گلناز دشتی تماس بگیرید و مشکلات خود را در این زمینه بیان کنید.

هدف از درمان ویروس HPV چیست؟

ممکن است برای برخی سوال شود چرا تا زمانی که زگیل تناسلی دردی به همراه ندارد برای آن اقدام کنیم؟ اما هدف از درمان زگیل تناسلی حذف زگیل های قابل مشاهده و کاهش خطر انتقال است. برای درمان این بیماری گزینه های مختلفی وجود دارد. درمان زگیل تناسلی یک جنبه حیاتی در مدیریت این عفونت شایع جنسی (STI) است. زگیل تناسلی در حالی که می‌تواند ناراحت‌کننده باشد میتواند خطراتی را با خود به همراه داشته باشد.

ظاهر زگیل تناسلی

ظاهر این ویروس بر خلاف باور عموم تنها در یک شکل خلاصه نمیشود بلکه دارای شکل های مختلف می باشد که میتواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. لازم به ذکر است که هر کدام از این انواع با مشاهده توسط متخصص بیماری های مقاربتی قابل تشخیص و درمان میباشد.

در بیشتر موارد، زگیل تناسلی به صورت توده های کوچک، گوشتی رنگ یا خاکستری در ناحیه تناسلی ظاهر می شود. این زگیل ها می توانند برجسته یا مسطح باشند و ممکن است بافتی نرم و یا زبر و سخت داشته باشند. آنها اغلب به صورت خوشه ای رخ می دهند و معمولاً در آلت تناسلی، کیسه بیضه، واژن، مقعد یا اطراف ناحیه کشاله ران دیده می شوند.

برخی از افراد ممکن است بدون هیچ علامت قابل توجهی عفونت HPV داشته باشند. بنابراین، اگر مشکوک هستید که در معرض HPV قرار گرفته اید یا متوجه تغییرات غیرعادی در ناحیه تناسلی خود شده اید، ضروری است که به پزشک مراجعه کنید.

چه افرادی در معرض ابتلا به زگیل تناسلی هستند؟

زگیل‌های تناسلی بیشتر اوقات در افرادی دیده می‌شوند که:

• سن زیر 30 سال دارند
• سیگار می‌کشند
• سیستم ایمنی ضعیفی دارند
•  ویروس پاپیلومای انسانی زمینه ای دارند (مادر هنگام تولد نوزاد به این ویروسی مبتلا بوده است)
• رابطه جنسی پر خطر دارند
• بیش از یک شریک جنسی دارند
• واکسن ویروس HPV را دریافت نکرده اند
• رابطه جنسی ایمن ندارند

 چگونگی تشخیص ویروس HIV

تشخیص زگیل تناسلی گام مهمی در مدیریت و درمان این عفونت شایع مقاربتی است. در ادامه چند مرحله کلیدی در مورد نحوه تشخیص زگیل تناسلی را بازگو کرده ایم:

1. خودآزمایی: با معاینه دقیق ناحیه تناسلی خود از جمله آلت تناسلی، کیسه بیضه و مقعد شروع کنید و به دنبال هر گونه رشد غیرمعمول یا برآمدگی شبیه زگیل باشید. به خاطر داشته باشید که زگیل تناسلی می تواند از نظر ظاهری متفاوت باشد.

2. مراجعه به پزشک: اگر متوجه رشد غیر طبیعی یا علائمی مانند خارش، سوزش یا درد در ناحیه تناسلی خود شدید توصیه می شود برای تشخیص دقیق با یک متخصص بیماری های جنسی مشورت کنید. آنها تخصص و ابزار لازم برای شناسایی دقیق زگیل تناسلی را دارند.

3. معاینه فیزیکی: در طول معاینه، پزشک معاینه فیزیکی در مناطق مشکوک را انجام خواهد داد که ممکن است از ذره بین یا کولپوسکوپ (ابزار ویژه) برای بررسی دقیق زگیل ها استفاده کنند.

4. بازرسی بصری: زگیل تناسلی معمولا بر اساس ظاهر آنها تشخیص داده می شود. با این حال، در صورت عدم قطعیت در تشخیص، ممکن است در برخی موارد آزمایشات بیشتری لازم باشد.

5. بیوپسی: در موارد نادری که بازرسی بصری قطعی نیست یا سایر عوامل نگران کننده دخیل هستند، ممکن است بیوپسی انجام شود. که در این روش نمونه کوچکی از بافت زگیل گرفته شود و برای بررسی آزمایشگاهی برای تشخیص ارسال می شود.

یادآوری این نکته مهم است که خود تشخیصی هرگز نباید جای ارزیابی پزشکی حرفه ای را بگیرد. اگر مشکوک به زگیل تناسلی هستید، بسیار مهم است که با یک متخصص بیماری های جنسی مشورت کنید که توانایی تشخیص دقیقی دهد و شما را از طریق گزینه های درمانی مناسب بر اساس شرایط فردی، شما راهنمایی کند.

آیا زگیل تناسلی در مردان بیش از زنان است؟

در جواب به این سوال باید گفت خیر، احتمال ابتلا به این عارضه در زنان و مردان یکسان است. اما در زنان می‌تواند عوارض بیشتری به همراه داشته باشد.

آیا HPV به جنین منتقل می‌شود؟

در هنگام زایمان طبیعی احتمال انتقال این ویروس به جنین وجود دارد. اما در صورت سزارین احتمال آن صفر است.

آیا احتمال برگشت زگیل تناسلی بعد از درمان وجود دارد؟

با وجود این که این ویروس قابل درمان است اما ممکن است علائم آن دوباره بازگردند. 

زگیل تناسلی چند وقت بعد از ابتلا، علائم خود را نشان می‌دهد؟

معمولا ۱ تا ۴ ماه بعد از ابتلا علائم خود را نشان خواهد داد.

جمع بندی

ما همواره سعی بر این داریم تا اطلاعات عمومی شما در رابطه با ویروس های جنسی افزایش یابد اما ضروری است در هنگامی که مشکوک به ابتلا این بیماری بودید، به پزشک مراجعه کرده و تا حد امکان از داشتن رابطه جنسی پرهیز کنید.